Przedwojenna karta pocztowa datowana wg stempla poczty w Saarau na 23 lipca 1916 roku została wysłana z Düsseldorf do Pani Anny Weber. Pocztówka wydana przez Alfreda Krause, przedstawia Joanniter Krakenhaus (Szpital Joannitów w Żarowie).

8 listopada 1871 roku w Żarowie miało miejsce uroczyste otwarcie nowo wybudowanego szpitala na 18 łóżek „dla osób wszystkich religii”. Hrabia von Burghauss z Łażan, który był fundatorem obiektu, wyposażył go także w kapitał dotacyjny w wysokości 18 tysięcy talarów. Wkrótce, gdy okazało się, że szpital jest za mały dla szybko rozwijającego się Żarowa, Carl Friedrich von Kulmiz wybudował obok drugi budynek wraz z przybudówką; wyposażył go, a przyszpitalny ogród poszerzył o pół hektara i również oddał Joannitom (po II Wojnie Światowej dobudowano piętro). Szpital posiadał teraz oprócz niezbędnych lokali mieszkalnych i gospodarczych 4 duże sale dla chorych i 4 łazienki. Przybudówka i stary budynek stworzyły jedną całość z 33 łóżkami. Przekazanie nowego obiektu, jak również kapitału dotacyjnego w wysokości 20 tysięcy talarów, Śląskiemu Oddziałowi Zakonu Joannitów reprezentowanemu przez barona von Zedlitz-Neukirch oraz ponowne uroczyste otwarcie miało miejsce 15 października 1874 roku. Dzień ten został wybrany dla upamiętnienia dnia urodzin króla Fryderyka Wilhelma IV. Pół roku wcześniej zmarł fundator szpitala Carl Friedrich von Kulmiz, najmłodszy z jego synów; Eugen sprawował patronat.

Opiekę nad chorymi sprawowali miejscowi lekarze (dr Schubert, dr Benary) i początkowo dwie, a od 1874 roku. trzy, siostry betanki z Wrocławia. Pod koniec XIX w. szpital z 52 łóżkami, w tym 7 dla dzieci, należał do największych na ziemi świdnickiej. Podczas I Wojny Światowej 30 łóżek przeznaczono dla rannych żołnierzy. W 1937 roku liczbę łóżek powiększono do 58.

W 1940 roku w „Saarauer Anzeiger” ukazała się lakoniczna informacja o likwidacji szpitala z dniem 1 sierpnia 1940 roku  i przeniesieniu przebywających tam pacjentów do innych placówek. Wkrótce potem w budynku powstał dom dla osób starszych. W księdze adresowej Żarowa z 1942 roku można znaleźć wiele nazwisk jego pensjonariuszy o szlacheckim rodowodzie.

Zbigniew Malicki

Prezentowany dokument posiada licencję CC-BY-NC-SA 3.0 PL: Wolne licencje Creative Commons: możliwość nieograniczonego, nieodpłatnego i niewyłączne korzystania z dzieła, aczkolwiek z wyraźnym zapisem o pochodzeniu dokumentu.

Kartka pocztowa została pozyskana od prywatnego kolekcjonera za kwotę 100,00 zł. Zakup był możliwy dzięki wpłatom mieszkanek Gminy Żarów: Ewa Wołek (20,00 zł), Iwona Gąsiorowska-Bazga (50,00 zł) oraz Dominika Szary (30,00 zł). Przedwojenną kartkę pocztową można oglądać w „Bibliotece Dziedzictwa” na Regale pamięci w szufladzie: „Fotografie/Pocztówki”.

Poniżej przedstawiamy najważniejsze cechy charakterystyczne materiału historycznego, który pozyskano na Regał pamięci w ramach projektu: Biblioteka dziedzictwa kulturowego i historycznego Gminy Żarów.

ROK

1916

TYP

Pocztówka

ILOŚĆ STRON

2 strony

TŁUMACZENIE

Brak tłumaczenia

DIGITALIZACJA

Tak

WARTOŚĆ ZAKUPU

100,00 PLN